Olga Jančić

Olga Jančić završila je Akademiju likovnih umetnosti u Beogradu, bila je saradnica Majstorske radionice Tome Rosandića između 1950. i 1955. godine. Pripadala je grupi Prostor 8 osnovanoj 1957. Prvu samostalnu izložbu priredila u Umetničkom paviljonu 1959, naredne izložbe u Beogradu u Salonu Muzeja savremene umetnosti 1964, u Galeriji Doma JNA 1977, u Galeriji Kulturnog centra 1982. i 1991. Samostalno izlagala u Ljubljani i Rijeci 1959, Zagrebu 1960. i 1982, Parizu 1994, i dr. Retrospektive u Muzeju savremene umetnosti 1987. i u Kući legata 2018. Učesnica je niza izložbi savremene jugoslovenske umetnosti u inostranstvu, između ostalih na Bijenalu u Veneciji 1962. Zastupljena u knjigama o modernoj skulpturi Mišela Sefora (Michel Seuphor, La Sculpture de ce siécle, 1959) i Herberta Rida (Herbert Read, A Concise History of Modern Sculpture, 1964).

Skulptura Olge Jančić, posle početnog figurativnog perioda, zasniva se na tipologiji asocijativne biomorfne organske forme čija osnovna svojstva razvija i razrađuje tokom svog zrelog i poznog opusa. Originalnost njene skulptorske koncepcije u odnosu na idealni brankušijevski (Constantin Brâncuși) i arpovski (Jean Arp) prototip pune, oble i zdrave organske forme, često sa eksplicitnim erotskim atributima, sastoji se – naročito u trodimenzionalnim oblicima i reljefima poznog perioda – u izrazito ekspresivnom tretiranju mase u spoljašnjem izgledu predstavljene poput uvelog i sasušenog ploda lišenog potencijalne vitalne energije.

OLGA JANČIĆ

Plod I, Jezgro 1967

livena bronza 30 x 47 x 32 cm